برگزاری سالگرد برای کسانیکه معروف به اخلاق و عرفان هستند برای زمان ما که دوران

 بحران اخلاق و معنویت ازحیثی شاید خوب باشد . وهمچنین نشرکتابهائی ازاین دست که

 دیگران ناقل آن هستند. ولی اجازه بدهید آسیب شناسی کوتاه و مختصری داشته باشیم:

1- اول باید گفت علمائی که با بیان و بنان ( سخنرانی و تدرسی و کتاب) مردم را هدایت می کنند بیشتربرای عموم مردم قابل استفاده هست تا کسانیکه بیشتردر درون خود بوده اند و کمتربه بیرون پرداخته اند.

2- آیا جا ندارد کسانیکه راه بلدند بصورت جدی مثل پیامبر با آن عطش محمدی (ص) و وصف ناپذیر درخدمت عموم و همچنین خواص باشند.؟

3- آیا کمبود  کتابهای صددرصد اخلاقی و عرفانی اسلام ناب محمدی (ص) درجامعه کنونی و دنیای معاصر احساس نمی شود. کی مسئول پاسخگوئی به آن است.؟

4- چراوقت دیگران ومردم را به تعریف و تمجید این و آن بگیریم بدون ارائه مبانی عرفان و سیر وسلوک اسلامی.

5- باید به دیگران بصورت صحیح بلاغ مبین اتفاق بیفتد و حق مردم خوبمان اداء شود.و......

6-البته باید بین عرفان اسلامی بخصوص بخش عملی و اخلاق اسلامی و سیروسلوک فرق هائی را قائل شویم هرچند همه را می توان ازعلوم معنوی و تهذیب و پرورش انسانی و الهی دانست.